İsmail Einashe, Nijeryalı bayanların Sicilya’daki seks çalışanı ticaretine nasıl baş tuttuğunu anlatıyor.
Sicilya dağlarında yaşayan Nijeryalı bir bayan, kendisi üzere ömür uzunluğu seks işçiliğine zorlanan bayanları kurtarma çabasının başını çekiyor.
Osas Egbon ocak ayında bayan ticareti kurbanları için adada bir sığınak açtı. Bu Nijeryalı bayanlar tarafından, Nijeryalı bayanlar için açılan birinci sığınaktı.
Şu anda sığınakta 20’li yaşlarında dört bayan ve bir bebek yaşıyor ve yıl sonuna kadar onlara iki kişinin daha katılması bekleniyor.
Sıcak bir eylül günü öğlenden sonra araba ile sığınağın bulunduğu gözlerden uzak sakin köye gittim.
Sığınağın güvenliği için bilhassa Sicilya’nın idare merkezi Palermo’ya epey uzak bir yer seçilmiş.
Kocaman mutfağı, yeşil doruklara bakan terasıyla tipik bir Sicilya köy meskeni bu.
Bayanların her birinin birer odası var, mutfağı ve banyoyu ortak kullanıyorlar.
Osas Egbon’a bu konutu İtalyan bir arkadaşı sığınak olarak kullanması için vermiş.
DEHŞET VERİCİ CİNAYETLER
Egbon ile birinci kere 2018 yılında, birkaç diğer Nijeryalı bayanla bir arada Benin Kenti Bayanları isimli kuruluşu oluşturduklarında karşılaşmıştım.
Bu dernek Sicilya’da, birçok Nijerya’nın Edo eyaletinden gelen seks ticareti kurbanı bayanlara yardım etmek emeliyle kurulmuştu ve ismini Edo eyaletinin başşehri Benin’den almıştı.
Osas Egbon, kendisi de 18 yıl evvel memleketinden koparılıp Sicilya’ya getirilmiş ve fuhuşa zorlanmış bir bayan.
Kendisini çalıştıran bayan tüccarlarına borcunu bir formda ödemeyi başaran Egbon şu anda ailesiyle birlikte Palermo’da rahat bir hayat yaşıyor lakin oburlarının tıpkı şeyleri yaşamaması için elinden geleni yapmaya da yeminli.
2011 yılı sonu ve 2012 yılı başında yirmili yaşlarının başlarında iki Nijeryalı bayanın dehşet verici cinayetlere kurban gitmesi, Egbon ve arkadaşlarını harekete geçmeye zorladı.
Cinayetler o sırada Sicilya halkını da dehşete düşürerek, fuhuşa zorlanan Nijeryalı bayanların neler yaşadığını gündeme oturtmuştu.
Aslında seks emekçisi ticareti yeni bir olgu değil lakin 2015’ten itibaren yükselen göçmen akışı ile sayılar çok büyük artış gösterdi.
Memleketler arası Göç Örgütü’nün (IOM) verdiği sayılara nazaran 2016 yılında Sicilya’ya 11 bin Nijeryalı bayan ayak bastı. Bunların yüzde 80’i bayan kaçakçıları tarafından getirilip seks işçiliğine zorlanan kadınlardı.
Bayanlar, Sicilya’ya getirildikten sonra bayan kaçakçılarına borçlarını ödemek için fuhuşa zorlanıyorlar. Bu borçlar 35 bin dolara kadar çıkabildiği için çoklukla bayanları bitmeyen bir borç kapanına sokmuş oluyor.
‘JUJU YEMİNİ’
Palermo’da bayanlar ekseriyetle sokakta ya da ‘mamalar’ tarafından yönetim edilen meskenlerde seks işçiliğine zorlandıkları Ballarò mahallesinde yaşıyorlar.
Bayan tüccarları bayanları korkutmak için dini inançlarını kullanıyor.
İtalya’ya gelmeden evvel lokal din adamları tarafından düzenlenen merasimlerde juju yemini etmeye zorlanıyorlar.
Bu yolla bayanların kendilerini kaçıran kaçakçılarını polise asla ihbar etmeme, mamalara itaat etme ve borçlarını ödemesi garantilenmeye çalışılıyor.
Yeminlerini bozarlarsa memleketteki sevdiklerine ziyan geleceğinden korkuyorlar.
Osas Egbon bayanları seks ticareti çetelerinin elinden kurtarmakta önlerine çıkan en büyük pürüzün bu yeminler olduğunu söylüyor.
Bundan iki yıl evvel Benin kentinin saygın klâsik dini başkanı İkinci Ewuare’nin, bayan tüccarlarını lanetlemek suretiyle yaptığı çıkış bu mevzuda onlara büyük dayanak olmuş.
Hatta bu lanetin haberi Palermo’da posterlerle duyurulmuş.
O vakitten bu yana Egbon, bayanların inancını kazanma ve özgürlüğe adım atmaya teşvik etmenin çok daha kolaylaştığını söylüyor.
‘RÜYAYDI GERÇEK OLDU’
Benin Kenti Bayanları örgütü, sığınağa ek olarak Palermo’da bayanların uğrayıp takviye alabilecekleri bir ofis da açtı. Burada bayanlara tüzel ve pratik istişare hizmeti kadar duygusal dayanak de veriliyor.
Burada çalışan gönüllüler bayanların kadın tüccarlarıyla kurdukları münasebetlerin niteliğini çok iyi anlıyorlar ve bunun özgürlüklerini nasıl engellediğini iyi biliyorlar.
Egbon, sığınakta kalan bayanlara da lisan ve mesleksel eğitim imkanları sağlayarak onları güçlendirmeyi hedeflediklerini anlatıyor.
Bayanların, yaşadıkları travmayı atlatıp kendilerine gelebilmek ve geleceğe hazır olabilmek için sığınakta bir yıla kadar kalmalarına müsaade veriliyor.
Egbon bu süreçte bayanlar için teyze, danışman, kız kardeş rollerini üstlendiği sığınağın, bir hayalin gerçek olması olduğunu söylüyor.
Fakat bir sığınağı açık tutmak kolay değil. Zira büsbütün istekli emek ve bağışlarla ayakta duruyor.
Palermo’daki Nijeryalılar ellerindeki sonlu imkanları bir ortaya getirip ellerinden geleni yapıyor. Kiliseler de bu mevzuda bağış toplanmasına katkıda bulunuyor.
Bilinmeyen bayan sığınağında geçirdiğim saatler içerisinde burada yaşayan bayanların kendilerini inançta ve keyifli hissettiklerini ve yaşadıkları berbat tecrübelerin tesirini atlatmaya başladıklarını açıkça gözlemledim.
Egbon’u dinlerken birbirlerinin saçlarını örüyor bir yandan da akşam yemeği için, sipariş üzerine Palermo’dan özel getirdiğim keçi etinin pişmesini bekliyorlardı.
Cumhuriyet
