A Ulusal Futbol grubumuz evvel Hollanda’yı daha sonra da Haaland, Odegard üzere isimlerin bulunduğu elemelerin flaş grubu Norveç’i dominant bir oyunla mağlup etti. Bu galibiyetlerin akabinde tüm Türkiye bu haklı gururu yaşadı ve geleceğe umutlu bakmaya başladı. Lakin Türk futbolunun geleceği hakikaten umutlu mu?
A Ulusal seviyede yakalanan genç nesil tüm futbolseverleri tekrar ulusal ekip adapte etmeye başladı. Oynanan iyi oyun, futbolcuların yalnızca işine odaklanması ve Avrupa liglerinde ülkemizi muvaffakiyet ile temsil etmeleri geleceğe umutlu bakmamız için ufakta olsa bir umut ışığı doğurdu.
Suyun üstü bu kadar hoşken suyun alt tarafında ise durum tam zıddı.
U21 Ulusal kadromuz son maçında Hırvatistan U20 grubu ile karşılaştı ve 4-1 mağlup oldu. Çok geniş ve a ekiplerde oynama bahtı elde eden oyuncular ile bezeli U21 ekibimizin bu yenilgisi alt yaş kategorilerindeki eğitimsizliği, taktiksizliği ve liyakatsizliği gözler önüne serdi.
Gelelim U21 ekibi havuzumuza;
Beşiktaş’ın parlayan yıldızları Ersin Destanoğlu, Rıdvan Yılmaz ve parlamasına mümkün bakılan Kartal Kayra Yılmaz, Erdoğan Kaya bu havuzun içinde.
Dünya futbol listelerinde Barcelona’nın yıldızı Ansu Fati’nin önüne yazılan Fenerbahçeli Ömer Faruk Beyaz bu havuzda.
Eintracht Frankfurt’a transfer olan TFF 1. Lig’de 20 maçta 10 gol atıp 3 asist yapan Ali Akman bu havuzun içinde.
Üstün Lig’in formda gruplarından Antalyaspor’un forveti 33 maçta 8 gol atan Gökdeniz Bayrakdar tekrar bu havuzun içinde.
Altınordu altyapısı çıkışlı geçen yılın şampiyonu Medipol Başakşehir’e 18 yaşında 2.5 milyon Euro bonservis bedeli ve sonraki satıştan da yüzde 30 hisse ile transfer olan Ravil Tagir de bu havuzun içinde.
İsmini sayamadığım çok pahalı bu havuzun başında ise teknik yöneticilik mesleğinde 2 dönem barajını yalnızca ve yalnızca iki kez geçebilmiş, mesleğinde maç başı puan olarak en yüksek 1.61 puanı yakalayabilmiş Tolunay Kafkas bulunuyor.
Hırvatistan ile oynadığımız maça tekrar dönecek olursak tek taktiği uzun top olan ve tabiri caizse düşme potasındaki Anadolu kulüplerinin oynadığı ‘kabız’ bir futbol oynayan bir ekip izledik alanda. Bu ortada Hırvatistan U21 ekibinin Avrupa Şampiyonası’nda olmasından mütevellit Hırvatistan u20 kadrosu ile oynamamız da ağır yenilgimize mahzur olamadı. Hırvatistan maçını doğal ki kıstas almamak gerekse de Avrupa Şampiyonası’na katılamamış, son 15 maçta 8 yenilgi 1 beraberlik almış bir U21 A ulusal grubundan bahsediyoruz. Bu türlü altın bir neslin, futbol hayatlarına ya Türkiye’nin büyük ekiplerinde ya da Avrupa’da temsil eden bu çocuklara reva görülen futbol, A Ulusal Grup için doğan tüm umutları da bir bir söndürüyor. Şayet alt yaş kategorilerinde yaşanan bu basiretsiz idare devam ederse A Ulusal seviyede yakalanan muvaffakiyetler büyük bir talih olmanın ötesine geçemeyecek.
Suyun üstü ne kadar berrak ve pak dursa da yöneticilerin ve antrenörlerin vizyonsuz ve kıymetsiz tutumları suyun altındaki tüm kirliliği ortaya çıkarıyor.
Bu işin bir de taraftar boyutu var. Mustafa Kapı, Ali Akman, Ömer Faruk Beyaz örneklerinde yaşadığımız üzere bu genç oyuncuların Avrupa’da sistemli, taktikli, disiplinli kadrolara gitmek istemesi ‘vatana ihanet‘, ‘memleketine ihanet‘, ‘ekmek yediği kaba pislemek‘ olarak nitelendiriliyor.
Pekala biz ne istiyoruz evvel bunu belirlemeliyiz;
Kendi hayalleri ve bizleri gururlandırmak için gayelerini yurt dışına koyan atletler mı istiyoruz?
Yoksa tek emeli Türkiye’de büyük bir gruba ‘kapak’ atıp milyonlar kazanıp yedek kulübesinde çürüyüp giden, icraatlarını magazin sayfalarından takip ettiğimiz atletler mı?
İşte tüm sıkıntı bu…
Cumhuriyet
