Tunceli’nin Nazımiye ilçesine bağlı Dokuzkaya (Markasor) köyü, 1992 yılında boşaltıldı. Tarihinde elektrik ve telefonla hiç tanışmayan Dokuzkaya köyüne Pülümür Çayı’ndan ulaşımını sağlayan köprü de yıkıldı.
Tüzelkişiliği düşürülen ve Büyükyurt (Hakis) köyüne bağlanan Dokuzkaya, yaklaşık 30 yıldır yasaklı. Türk şiirinin değerli isimlerinden Cemal Süreya’nın cetlerinin da Dokuzkaya’da yaşadığını söyleyen köylüler, yasağın sona ermesi ve köylerine yerleşebilmek için yetkililere davette bulundu.
Köylerine yalnızca özel müsaadeyle günübirlik olarak gidebildiklerini tabir eden köylülerden kimi yıllardır gidemediği cetlerinin mezarlarını ziyaret ederken kimi de ayakta kalan konut duvarlarına sarılarak hasret gidermeye çalışıyor.
Change.org üzerinden yasağın kalkması için imza kampanyası da başlatan köylülerden tiyatro sanatkarı Yılmazcan Sare köyde doğuyup büyüyenlerden. 13 yaşlarında İstanbul’a gitmek zorunda kalan Sare, doğduğu topraklara dönmek için hasret çekiyor.
Okuma yazma oranı yüksek olan köyden uzay mühendisi ve milletvekili de çıktığını belirten Sare, köylerinin bu yasak devrinde yerlebir olduğunu söyleyerek, “Ağaçlar kurumuş, bahçeler kurumuş, meskenler yerle bir olmuş.
Ceviz ağaçlarıyla kaplı bir köydü. Asırlık ceviz ağaçlarımız kurudu. Her köylünün buradan elde ettiği bir gelir kaybı var. Kuş sesi bile duyamazsınız. Mezarlıklar bile kaybolmuş. İster istemez insan berbat oluyor. Çocukluğunun geçtiği, anılarının olduğu, hayatının en iyi yerinde duran yerin yerlebir olması çok üzücü” dedi.
Köyün karşısında güvenlik kulesinin yapıldığını ve bu durumun da güvenlik münasebetini ortadan kaldırdığını kaydeden Sare, “Yasağın bir an evvel kaldırılmasını istiyoruz. Bu hususta 15’e yakın sanatkarımız da yasağın sonlanmasını talep ediyor. Kendi köyümüzde yaşamak istiyoruz. Bu vakitte bu yasağın sürmesi kabul edilebilir bir şey değil. Biz topraklarımıza dönmek istiyoruz. İnsanlarımız, öldüklerinde buraya gömülmek istiyor” sözlerini kullandı.
Cumhuriyet
