CHP Milletvekili Orhan Sarıbal’ın hazırladığı “Türkiye’de Tarımın Durumu 2020 Birlikte Üretip Hakça Paylaşacağız” isimli rapor, AKP iktidarı ile birlikte Türkiye’nin tarımda nasıl ithalatçı pozisyonuna düştüğünü gözler önüne serdi.
BirGün’den Hüseyin Şimşek’in haberine nazaran raporda, Türkiye’nin 2002 yılında 41 milyon 196 bin hektar tarım toprağı bulunduğu fakat bu toprakların 3 milyon 484 bin hektar azalarak 37 milyon 712 bin hektara düştüğü belirtilirken, “AKP periyodunda Trakya’nın tarım alanın üç katından fazla tarım alanı kaybedildi. AKP’nin 2003, 2019 devrinde tarım ihracatımız 77,6 milyar dolar olup, ithalata 104,6 milyar dolar ödeme yapıldı. Bu devirde ithalata 27 milyar dolar fazla ödeyerek yabancı ülkelerin çiftçisini güçlü ettik” sözleri yer aldı.
Raporda, şu tespitlere yer verildi: “2002 yılında tarım dalında çalışan sayısı 7 milyon 458 bin kişi iken, bu sayı 2019 bilgilerine nazaran 5 milyon 97 bin bireye düştü. Son 17 yılda tarım dalında 2 milyon 361 bin kişi işinden oldu. AKP’nin 2003, 2019 devrinde 92 milyon ton hububat ithalatına 24,5 milyar dolar ödeme yapıldı. 2019 yılında 14 milyon ton hububat ithalatına 3,2 milyar dolar ödeme yapıldı. Bu ithalat Cumhuriyet periyodunun rekorudur. 2004 yılında buğday ekim alanları 93 milyon dekar iken son 15 yılda 24,5 milyon dekar azalarak 2019 yılında 68,5 milyon dekara düştü. AKP’nin 2003-2019 periyodunda 1,1 milyon ton şeker ithalatına 552 milyon dolar ödeme yapıldı. 2019 yılında 169 bin ton şeker ithalatına 65 milyon dolar ödeme yapıldı.”
“TARIMIN VE KIRSAL HAYATIN BU NOKTADA OLMASINI KABULLENEMİYORUZ”
Sarıbal’ın raporu için bir önsöz yazısı kaleme alan CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, AKP’nin neoliberal siyasetlere teslim olduğunu söz etti. Tarım ve besin bölümlerinin gelecekte en değerli bölümlerden biri olacağını lakin Türkiye’nin bu mevzudaki avantajını kaybettiğini kaydeden Kılıçdaroğlu, önsözde şu sözleri kullandı: “AKP ve Saray rejiminin izlediği neoliberal, memleketler arası tekelci siyasetler, tarımda ülkemizi net ithalatçı bir pozisyona getirmiştir. Bunun sonucu çiftçi tarımdan kopmakta, gençler tarım dışı alanlara yönelmekte, tarım toprakları atıl kalmakta, kırsal boşalmakta ve dışa bağımlı bir ziraî yapı ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma, ülke tarımının geldiği hüzünlü durumu gösteren bir çalışmadır. Cumhuriyet’in kuruluşunda, kalkınmanın temeli ve lokomotifi olan tarımın ve kırsal ömrün bu noktada olmasını kabullenemiyoruz.”
Cumhuriyet
