Ahmet Uz, sanatçı, müzisyen bir ailenin ferdi. Kendisi de İstanbul Belediye Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’nden mezun olduktan sonra hayatı tiyatro sahnesinde ve sinema setlerinde geçti. Devlet Tiyatrosu’ndan sonra 1977’de Kent Tiyatroları takımına geçti ve oradan emekli oldu. Olağan ki bir sanatçı hiçbir vakit emekli olmaz.
Sadri Alışık Tiyatrosu’nda oynamaya devam etti. Bu ortada çevirdiği dizi ve sinemaların de sayısı saymakla bitmiyor. 100’den fazla oyunda rol aldı, sinema yapımcılığı ve seslendirme sanatçılığı da var sanat hayatı içinde. Onu, doğum gününde kaybetmek bütün sevenlerini, en çok da sanatçı arkadaşlarını üzdü.
Nedim Saban’ın duyurduğu vefat haberi kısa müddette toplumsal medyada yankılandı ve tt oldu! Bir sanatkarın gerisinden bu kadar mı iyi konuşur meslektaşları? Zira Ahmet Uz’dan yalnızca oynadığı oyunlar ve çevirdiği sinemalarla bahsetmek çok yetersiz kalır.
O çok da düzgün bir insandı! Demokrat, aydın, cumhuriyetçi, prensipli bir sanatçı. İflah olmaz, kâğıttan okumaktan vazgeçmez bir Cumhuriyet gazetesi okuru! Eşi gazeteci, tiyatro eleştirmeni Rengin Uz’la konservatuvarda birlikte okumuş, yarım asır bir hayat paylaşmışlardı. Hoş kızları Ahu ise biricik evlatları. Ahmet Uz’u birçok oyununda seyrettim.
Klasiklerden dramlara, güldürüden farslara, rolünü eldiven üzere giyer, sahnede oynamaz, yaşar. Değer verdiği oyunlarda tenkitleri merak eder. Ticari maksatlı oynadığı dizilerde ise yolunu çevirip kendisini övgülere boğan hayranlarına “Yok canım, sıradan bir iş, niçin seyrediyorsunuz ki?” diyecek kadar da gerçekçi, şakacı, alçakgönüllü.
Pes etmemesi gereken bir yaştaydı. Lakin şu sıralar o kadar çok veda ediyor, o kadar çok vefat haberi paylaşıyoruz ki! O ise bir müddettir kimselerle paylaşmadığı biçimde hastaydı ve bu savaşta yenik düştü.
Gerisinden yazmak çok sıkıntı. Cenazesi Şakirin Camii’ndeki öğlen namazının akabinde toprağa verilecek ve Ahmet Uz, anılarımızda yaşayacak.
Rol aldığı birtakım oyunlar:
Sonbaharı Beklerken: Sadri Alışık Tiyatrosu – 2012, Titanik Orkestrası: İstanbul Kent Tiyatrosu – 2008, Yaban Ormanları: Alexandre Ostrovski – İstanbul Kent Tiyatrosu – 2007, Hâkimiyeti Ulusala Aş Meskeni: İstanbul Kent Tiyatrosu – 2004, Bizans Düştü: İstanbul Kent Tiyatrosu – 2002, Cürüm Ve Ceza: Fyodor Dostoyevski – İstanbul Kent Tiyatrosu – 2001, Oidipus: Sofokles – İstanbul Kent Tiyatrosu – 1996, Kral Lear: Wiliam Shakespeare – İstanbul Kent Tiyatrosu – 1990, Üçüncü Selim (oyun): Turan Oflazoğlu – İstanbul Kent Tiyatrosu – 1983.
Cumhuriyet
