Salgın her geçen gün daha yakından hissedilir duruma geldi. Prof. Dr. Vedat Bulut’un öngörü ve ihtarlarının bu kadar çabuk gerçekleşmesini beklemiyorduk. Yaşanan örnekler, moral bozmaya başladı. Yaşlı çift, nine ve dede, virüs kapıyor. Yapılan testlerin “pozitif” çıkmasının akabinde hastaneye yatmaları gerekiyor. Evvel yatacak hastane bulmak gerekiyor.
Araştırmaların akabinde GATA’ya kabul edilebileceği haberi geliyor. Nine ve dedenin çocukları “Oh, şükür” dedikleri an, bunun “boşa şükür” olduğu anlaşılıyor. Zira hastane çalışanının şartı var: “Hastaları alırız lakin hasta bakıcı yok. Onun için refakatçi olmanız lazım.” Virüsün ne kadar çabuk ve kolay bulaştığı konusunda Sıhhat Bakanı, Bilim Heyeti üyeleri, televizyonlara çıkan uzmanların uzun uzun anlatımına rağmen aileden refakatçi isteniyor. Yaşlı nine ve dedenin iki oğlu dönüşümlü olarak hastanede anne-babasına refakat etmeye başlıyorlar. İlerleyen günlerde refakatçilerde de beden kırıklığı, ağrı başlıyor.
Yapılan testler sonucu; Covid-19 müspet. Daha bu kadar da değil. Anne-babasına refakat eden iki evlat, virüsü eşlerine, çocuklarına, gelinlerine, damatlarına ve torunlarına bulaştırıyor. Sülale uzunluğu herkes enfekte…
IŞÇI BULAŞTIRDI
Ankara Balgat’ta 75. Yıl Huzurevi, sakinlerini ağırlıyor. Salgının Türkiye’ye gelmesinin akabinde, yani mart ayından bu yana ziyaretler yasak. Birçoğunun en az bir kronik rahatsızlığı bulunuyor. Yani salgında birinci korunması gereken şahıslardan oluşuyorlar. Bayramlar geçiyor, kimse büyüğünün elini öpmeye gitmiyor, zira salgın var. Ve geçen cuma günü salgın huzurevine ulaşıyor.
Cankurtaranların biri giriyor, biri çıkıyor. Huzurevi sakinleri odalarında ve birbirleriyle temasları kelam konusu değil. Lakin söylendiğine nazaran müsaadeye giden işçi, virüsü huzurevine bulaştırıyor.
Salgının birinci yayıldığı aylarda İspanya’daki huzurevlerinde yürek burkucu görüntüler medyaya yansımış ve Türkiye’deki yetkililer, “Bizde o denli durumlar kelam konusu değil” diye gururla karşılık vermişti.
DUYARSIZLIK BİTMİYOR
Sanırız bir türlü anlaşılmayan en kıymetli mevzu ise vurdumduymazlık. Ankara’dan makus haberlerin gelmeye başlamasıyla büyük bir kısım yurttaş, bizatihi izolasyona geçti.
Lakin kentin merkezi bölgelerindeki kafe, restoranları dolduran aşikâr yaş altındaki kümenin vurdumduymazlığı sürüyor. Bir yakınınıza üzüleceğiniz hiç aklınıza gelmiyor mu? Son tespit de kamu kurumları için.
Birçok kurumda olumlu çalışanlar çıkmasına rağmen yöneticiler, çalışan sayısını azaltmayı düşünmüyor, kendilerini ve tüm çalışanları riske atıyor. Göz nazaran göre hastalananların kimilerinin isimleri bizde gizli. Sekreter eşi hastalanınca, meskenin babasına, test dahi yapılmadan, “Sen de aslında pozitifsindir. İki kişilik ilaç getirdik, birlikte kullanmaya başlayın” denenler bile var.
Ankara’nın virüsle imtihanı sıkıntı geçecek üzere görünüyor.
Cumhuriyet
