Seferihisar’a girer girmez tsunaminin izleriyle karşılaşıyorsunuz. Bölgede yazın cıvıltısından eser kalmamış. Her yerde çamur izleri… Kıyıdaki kafeteryalar darmadağın… Takımlar daima bölge genelinde su boşaltıyor. Kaleiçi’ne giriyoruz. Esnaf tsunamiden kalanları topluyor. Doğma büyüme buralı 70 yaşında Şenay Özer hayatında birinci kere bu türlü bir afetle karşılaştığına dikkat çekerek “Deprem anında evdeydik. Çok kuvvetli oldu, korktuk. Dışarı çıktık. Sonra sular geldi. Köyümüzün halini bu türlü görünce çok üzüldüm” diyor.
ELEKTRİK DİREKLERİ PATLADI
Liman bölgesine geçiyoruz. Denize afet sırasında 3 tane otomobil düşmüş. Kimi tekneler batmış, bazıları yan yatmış. Hummalı bir çalışmayla tekneleri denizden çıkarıyorlar. Yaşadıkları şoku atlatamayan bölge sakinleri ortalarında konuşurken “Kıyamet koptu sanki” diyor. Kıyı balık restoranı işleten 56 yaşındaki Mehmet Orcan sandalyelerini düzeltiyor, temizli yapıyor. 33 yıldır esnaflık yapan Orcan yaşadıklarını şöyle anlatıyor:
“Balık satış yeri olan mezatın üzerine çıktık. Fakat o vakit kurtulabildik. Önümüzdeki elektrik direkleri patladı. Çok korktuk. Sarsıntıları çok yaşadık lakin bu halde bir zelzelesi yaşamadık. Tsunami hiç olmamıştı. Uzunluktan boya marinaya kadar sular çekildi. Yatlar yan yattı. Sonra o denli bir süratle su üzerimize gelmeye başladı ki… Bütün millet ceketini çantasını alıp kaçtı. Kimsecikler kalmadı. O an bildiğim bütün duaları okudum. Dedim artık teslim olacağız. Diğer yapacak bir şey yok. Camlar patladı. Bundan sonra sıhhatimiz yerinde olsa kâfi.”
AKLIMA ÇOCUKLAR GELDİ
Tsunami sırasında denizde mahsur kalan ve daha sonra kurtarılan 51 yaşındaki Cüneyt Efeer de doğma büyüme buralı.
Aslında kaptanlık yapıyormuş lakin artık balıkçılık yapıyor. Efeer, tsunami sırasında Gökliman’da denizin 3 metre açığında olduklarını belirterek “Saniye sürmedi. Çekti bizi. Olağan düzeyinin 3 katına çıktı birden. Neredeyse ormanlara çıktık. Gökliman’dan çıkarken de girdap oluştu. Teknenin motorları büyük ol masa alacak bizi içine. Korktuk. İrtibat de yok. O an aklıma çocuklar geldi. Zelzele sırasında da tekne çok makûs sallandı. O an herkes bindi, otomobiline kaçtı. Her şeyi bıraktılar. İskele, yatlar daima gitti. Ben dünyayı gezdim kaptanken bu türlü bir şey görmedim” sözlerini kullanıyor.
DENİZLE LATİFE OLMAZ
62 yaşındaki balıkçı İrfan Kozan ise sarsıntıya konutta yakalanmış ancak afet öncesi denizde kimi gariplikler fark ettiğini anlatıyor.
“Denizle latife olmaz, denizin latifesi olmaz” diyen Kozan, “Deprem denizi bardak üzere salladı. Sabit teknelerin ipleri koptu. Çok berbattı. Denizde de bir müddettir birtakım gariplikler vardı. Balık da kısıtlıydı. Zelzeleden evvel denizde bazen gelgit oluyordu. Ben balığa çıktığımda hissediyordum. Bir gariplik olduğu belliydi” diyor.
Cumhuriyet
