Müşfik Hoca ile röportaj yapmak için karşısına geçtiğimde çoktan yolumu çizmiş ve gazeteci olmuştum. On yıl evvel yaptığım röportaj ustanın son röportajı olmuştu. 8 yıl evvel bugün ortamızdan ayrılan Müşfik Hoca, artık Kenter Tiyatrosu’nun bugünkü durumunu görseydi kahrolurdu. Müşfik Hoca’nın klişe kelamları vardır.
Sahnede duran öğrencisine, “Köpekbalığı üzere bakma, insan üzere bak” ya da hiçbir öğrencisinin aklından çıkmayan en kıymetli kelamı; “Önce iyi insan ol, sonra iyi bir oyuncu olursun”… Bir gün tiyatroda Müşfik Hoca’ya “Hocam neden bütün öğrencilerinize evvel iyi insan olun diyorsunuz” diye sorduğumda, “İyi insan olmazsan hiçbir şey olamazsın” demişti. Güzelin ve doğruluğun peşinden koşan beşerler hayatımızda yolumuza ışık olurlar.
Onun mesleğine olan aşkına daima hayran kaldım. “İlk günkü heyecan çok değerli, onu asla yitirmemelisin” kaygısı. Hangi meslekten olursak olalım, “bu kelam kulağımıza küpe olmalı” diye mırıldandığımı hatırlıyorum. Yıl 2010, ekim ayı…
Hocaların hocasının 63. sanat yılı kutlaması için herkes Bakırköy Belediye Tiyatroları’nda buluştu. Salonun neredeyse hepsi öğrencileri… Kimler yok ki: Cüneyt Türel, Tilbe Saran, Ragıp Savaş, Engin Hepileri… Sahneye çıkıp hocalarını anlattılar. Ne kadar sıkıntı diye düşünmüştüm.
Sonuçta Müşfik Kenter’i anlatıyorsun ve ona bakarak… Katılanlar ortasında Yaşar Kemal ve Tarık Akan’ı da unutmamak gerek. O gün 63 yıldır sahnede olmanın heyecanını yaşayan Müşfik Hoca, bu uzun seyahate neler sığdırmadı ki; 28 sinema sineması, reklam sinemaları, seslendirmeler, yüzlerce oyun, yüzlerce öğrenci ve tiyatro anıları… Hocaların hocası, ustaların ustası Müşfik Kenter ile “O heyecan hiç bitmeyecek” başlığı altında yaptığım son röportajda 63. sanat yılı kutlamanın heyecanını anlatmıştı bize… Bakın neler söylemişti usta:
– “Ne keyifli bana ki bugünlere gelmişim. 63 yıl uzun bir müddet, bir insan ömrü neredeyse, ancak daha dün üzere…”
– “Bir Garip Orhan Veli”, “Müşfik Kenter’i Dinliyorum” ve “Aşk Mektupları”yla 63. yılında yine sahnede olacağım.
– “Nasıl çalışılması gerektiğini ablamdan öğrendim. Kardeşim, ablam, çok iyi bir sanatçı, direktör; onunla sahnede olmaktan her vakit onur duydum. İki oyuncu olarak birbirimizi iyi anlamamız, karşılıklı alışverişimizin çok iyi olması, birbirimizle oynamaktan zevk almamızı sağlıyor, bu hisler seyirciye de yansıyor. Yunus Emre Sahnesi’nin Müşfik Kenter Sahnesi olarak değiştirildiği gece için Kenter:
– Çok duygulandım, benim için epey yıl sonra birinci kere bu türlü bir kutlama yapıldı. Benim ruhuma uygun son derece naif ve sade bir merasimdi. Bakırköy Belediye Tiyatroları’nda bir sahneye adımın verilmesi büyük bir sürpriz ve onur.
İnsanın emeklerinin karşılığını görmesi, yanlışsız iş yapmışız diye düşünmesi, bu türlü hisler yaratması… Bundan hoş ne olabilir ki. Gençlerin tiyatroya ilgisi artıyor. Konservatuvarların tiyatro kısımlarına her yıl daha da artarak müracaat yapılıyor. Tiyatroyla uğraşan biri olarak bundan büyük haz duyuyorum. Ardımızdan gelenlerin çok olması beni memnun ediyor.”
Cumhuriyet
