Liyakatsızlık çabucak her kurumda yakıcı bir sorun, kelam konusu üniversite kısaca akademi olunca kuşaklara siyaret ettiği için bedeli çok daha ağır oluyor. Akademi dünyasında liyakatsızlık çeşitli yazın tipleriyle lisana getiriliyor. “Anılar” bu yayın cinsleri içerisinde yüklü bir yere sahip. Otobiyografi ise akademisyenlerin çoklukla uzak durduğu bir yazın tipi. Her ne kadar “öznel anlatım” barındırsa da sıkıntıların ortaya konmasında çok kıymetli olabiliyor.
Akademi dünyasının içinden gelen Hasan Güneş, “Bir Akademisyenin Yabancılaşma Serüveni” isimli otobiyografik kitabında “el yakan” hususlara el atıyor. Liyakatsız yöneticilerin, keyfi tavırlarını standart hale getirmeleri, uyguladıkları ayrımcılık, yürüyen işleri sekteye uğratma maharetleri – tahminen de liyakatlı olduklar tek konu- muharririn kendi ömründen kesitlerle anlatılıyor.
Yöneticilerin yaptığı makûs muameleler okurun sabır taşını çatlatıyor! Lakin her ne kadar ödenmiş bedeller olsada, yılmadan gayret eden bir akademisyenin gayret azmi kıymetli bildiriler içeriyor. Akademiden müellifliği evriliş hikayeseni ustalıkla aktaran Hasan Güneş’in, “Bir Akademisyenin Yabancılaşma Serüveni” isimli Sentez Yayıncılık etiketiyle yayımlanan kitabınde akademi dünyasında özgün eser ve kanılarıyla kıymetli yere sahip hocaların görüşleri de yer alıyor.
O görüşlerden kimileri şöyle:
Prof. Dr. Aytaç Açıkalın: Yaşamak kolay da yaşanmışı tanımlamak, anlatmak, hissettirmek, inandırmak zordur. Hasan Güneş bunu başarmış bence.
Prof. Dr. Veysel Sönmez: Bu anılar üniversite idaresinin ne derece bilimsel ve insani anlayıştan mahrum olduğunu ortaya koyuyor. Ekseriyetle o mevkiyi hak etmeyen yöneticiler kendi güçsüzlüklerini, ezilmişliklerini, idareye geçince kusmaya başlarlar. Bu psikolojinin bir gereğidir.
Prof. Dr Tuncay Akcadağ: Dr. Hasan Güneş Hocam samimi anlatımıyla başından geçenleri bize fısıldıyor. Biz de, bir kere daha anımsıyoruz berbat yöneticilerin ve idarelerin nerede olursa olsun mutsuzluğa, felakete, yokluğa sebep olduklarını.
Prof. Dr Baki Duy: Ayrımcılık, pozisyonunu, misyonu berbata kullanmak, adam kayırmak…birlikte kurtulmamız gereken toplumsal hastalıklar ortasında.. Dostum Hasan Güneş bu kısa otobiyografisinde maalesef eğitim kurumlarında maruz kaldığı bu hastalıklı durumlara dair kişisel tecrübelerini bizlerle içten bir biçimde paylaşıyor.
Prof. Dr. Hasan Aydın: Hasan Güneş hocanın, akademik dünyada yaşadıkları, bilgeliğin merkezi olması gereken üniversitelerimizin nasıl da yozlaştığını gözler önüne seriyor. Misal şeyleri her birimiz yaşadık ve yaşıyoruz aslında. Lakin deşifre etmiyoruz. Meğer deşifre etmek sağaltır.
Öğr. Gör. Dr. Pınar KIZILHAN: Sayın Hasan Güneş bu yapıtında, olumsuz etraf yaşantılarının, kendisindeki duygusal yansımalarını samimiyetle lisana getirip sorguluyor.. Kendi ferdî tarihinde kıymetli bir yeri olan Sayın Prof. Dr. Mustafa Aydın hocamızla diyalogları değer biçilmez.
Hülya Kandemir Yavuz: Eğitim sistemimiz de geçmişten bugüne farklılıklara müsaade vermedi ki akademi de başka kurumlardan farksız. Meğer ki; bilim fark yaratır, bilim insanı da farklıdır, fark yaratandır.
Cumhuriyet
