Siyahtan beyaza geçen sahnesi ile tek görsel şölen sanatın yedinci kolu sinema kesimi pandemi şartlarında ağır kayıplarını yalnızca ekonomik istikametten almıyor. Manevi manada da kıymetler tek tek göçüyor. Türk sinema tarihindeki “emek” dünyasının keskin virajlarında gerçek dönüşleri ile topluma farkındalık katan direktör Ertem Göreç de bize elveda diyenler ortasında.
EMEK UĞRAŞININ ‘YÖNETMENİ’
89 yaşında ortamızdan ayrılan Göreç, giderken bile organlarını bağışlayarak insan olmanın ve yarar sağlamanın türlü yolları olduğunu tabir ediyor. O birincilerin timsaliydi zira şimdi 1960’larda gerek toplumsal sinemalar, emek gücü ve fantastik sinema dediğimizde Göreç karşımıza çıkacaktır. Personel, emek çabası onun sineması ile biçimlendi.
“Sahipsizler”, “Can Pazarı”, “Krallar Ölmez”, “Beyoğlu Canavarı”, “Sevmek”, “Rıfat Diye Biri” direktör koltuğunda oturduğu sinemalar. “Karanlıkta Uyananlar” sineması: “Başta Türk-İş olmak üzere sinemamızın çekimini destekleyen bütün personel sendikalarına teşekkür ederiz” der. Toplumun, pahaların tek tek pişmaniye üzere çözüldüğü. İnsanların kıymetsizleştiği, emeğin sömürüldüğü dünya nizamında, yıllar yıllar evvel bunun bir masal değil, gerçek olabileceğinin altını çizen usta direktör Ertem Göreç ile örgütlü olmanın ne kadar değerli olduğunu hatırlatan; kibar ve hoş beşere hürmet, sevgi ile…
Cumhuriyet
