Bu mağlubiyetler ne birinci ne de son. Euroleauge’de Sarı-Lacivertliler doruktan hayli uzaklaştı. Bir hafta kadar evvel yeniden bir basketbol yazımda bütün Fenerbahçelilerin Obra’lı günleri aradığından kelam etmiştim. Palavra mı? Aranmıyor mu? O kadar çok aranıyor ki. Bu türlü bir koçu göndermek yanılgıydı. O gitti, oyuncular peşinden ayrıldı. Koca ekip dağıldı. Fenerbahçe Beko’nun şimdiki hali içler acısı. Bir ekip bu kadar berbat yönetilir, bu kadar makûs oynar mı? Maçı yorumlayan arkadaşlarım dahi kimi oyuncuların üzerlerine giydikleri formanın farkından olmadığından kelam ettiler. Motamot o denli. İnsan utanır, yüzü kızarır. Çıkıp hesap soran yok. Maçlar seyircili oynanmış olsaydı Igor çoktan giderdi. Bu seyirci onu tutmazdı. Ekibin ne oynadığı aşikâr değil. Yanlış oyuncu değişiklikleri, berbat oyuncuda ısrar etmek. Ortada Fenerbahçe hanesine yazılacak artı bir durum yok. Acı gerçek, ne Kokoskov’un oyuncularına, ne de oyuncuların ona inancı kalmış. Bu bir ekibin başına gelebilecek en makus durum. Bu makûs tablo her geçen gün biraz daha kangrene yanlışsız gidiyor Ders çıkarılacak maçlar çoktan geride kaldı. ‘Hata bende’ deyip günah çıkarılacak evre çoktan aşıldı. Lider Ali Koç neyi bekliyor? Neden bu kadar sessiz? Berbat duruma bir el atsın artık.
TARAFTAR KÜSÜYOR
Fenerbahçe taraftarını daha fazla küstürmeyin. Biz doğruları yazarken daima tenkitleri maruz kaldık. Bugün gelinen nokta haklı olduğumuzu gösteriyor. Fenerbahçe yıllardır hiç bu kadar berbat durumlara düşmemişti. Alba Berlin maçının akabinde Igor Kokoskov oyundan çok utandığını, mental ve fizik olarak hazır olmadıklarını, antrenör olarak bütün sorumluluğu kendisinin aldığını söylemiş. Sayın Kokoskov o vakit yapılacağınız tek bir iş var o da istifa etmeniz. Bu saatten sonra ekibin başında alana çıkmanız güzel olmaz. Kararınızı çabucak verin.
Cumhuriyet
