Yarın 15 Şubat Milletlerarası Çocukluk Çağı Kanseri Günü. Sıhhat Bakanlığının verdiği bilgiye nazaran, her yıl dünyada 400 binden fazla çocuğa ve 20 yaş altındaki ergene kanser teşhisi konuyor.
Kansere yakalanan çocukların hayatta kalma oranı bölgelere nazaran farklılık gösteriyor. Bu oran, yüksek gelirli ülkelerde yüzde 80 civarındayken, orta ve düşük gelirli ülkelerde yüzde 20’ye kadar düşüyor.
Dünya genelindeki çocukluk çağı kanserlerinin yaklaşık üçte birini lösemi oluşturuyor. Lösemi, Türkiye’de görülen çocukluk çağı kanserleri ortasında da birinci sırada yer alıyor. Bu hastalığı, beyin ve merkezi hudut sistemi tümörleri, lenfomalar ve tiroid kanseri izliyor.
Uzmanlar, iyonlaştırıcı radyasyonun, çocukluk çağı kanserleri için kesin risk faktörü olduğunu belirtiyor. İyonlaştırıcı radyasyonun, lösemi ve tiroid kanseri riskini artırdığını ortaya koyan birçok çalışma bulunuyor.
Öteki risk faktörleri ortasında genetik yatkınlık ile epstein-barr, hepatit B ve HIV üzere kimi virüslere maruz kalınması yer alıyor.
CEP TELEFONLARI ‘MUHTEMEL KANSEROJEN’ KAYNAĞI
Çocukluk çağı lösemisi konusundaki bulgulara dayanarak, cep telefonlarının ürettiği elektromanyetik dalgalar, Milletlerarası Kanser Araştırmaları Ajansı tarafından “muhtemel kanserojen” olarak sınıflandırılıyor.
Cep telefonlarının sıhhate tesirleriyle ilgili yürütülen çalışmalar, büyüme ve gelişmeleri sürdüğü için çocuklar ve gençlerin radyo frekanslı elektromanyetik alanlara daha hassas olduğunu gösteriyor.
Hayatları boyunca bugünün yetişkinlerine nazaran daha fazla radyo frekanslı elektromanyetik alana maruz kalacakları için çocuklar ve gençlerin cep telefonu kullanımının kısıtlanması tavsiye ediliyor.
TEDAVİDE ERKEN TEŞHİS DEĞER TAŞIYOR
Öte yandan, çocukluk çağı kanserlerinin erken tespit edilmesi, tedavinin sağlayacağı faydayı ve hayatta kalma mümkünlüğünü yükseltiyor. Erken teşhis, hastalığın yol açacağı sıkıntıların ve ağır tedavi ihtiyacının de daha az olmasını sağlıyor.
Çocukluk çağı kanserlerinde, erken belirtiler çoklukla yaygın hastalıkların neden olduğu semptomlarla benzerlik gösterdiği için fark edilemeyebiliyor.
Ebeveynlerin, çocuklarındaki geçmeyen ve olağan dışı rahatsızlıkların varlığında sıhhat kuruluşlarına müracaat ederek gerekli denetimleri yaptırması erken teşhis için ehemmiyet taşıyor.
Çocukluk çağı kanserleri için uyarıcı olabilecek semptomlar ortasında şunlar bulunuyor:
“Kansızlık (anemi), enfeksiyonlara yatkınlık, çeşitli kanamalar (burun, diş eti, cilt altı kanamaları gibi), ciltte sık sık morluklar oluşması, kesik oluştuğunda kanamanın zahmetle durdurulması, açıklanamayan ani kilo kaybı, dalakta büyüme, lenf düğümlerinde şişlikler, halsizlik, kemik ve eklemlerde ağrılar (özellikle uykudan uyandıran kemik ağrısı olması), açıklanamayan ateş ve geçmeyen hastalık, ani göz yahut görme değişiklikleri, kusmanın eşlik ettiği sık baş ağrısı.”
Cumhuriyet
