Popular Science‘da yer alan mahakeleye nazaran, aşılama tekniğini keşfedenler Çinlilerdi. 2000 yıl evvel çiçek hastalığına karşı, hastaların bedenlerindeki yara kabukları toz haline getiriliyor ve bu tozlar öbür beşerler tarafından burundan çekiliyordu.
Lakin bu metot öbür mikropların da yayılması konusunda büyük risk taşımaktaydı. Zira gözetici olabildiği üzere, bazen de çiçek hastalığının tetiklenerek gelişmesine yahut mevte sebep olmasına yol açıyordu.
Buna karşın 18’inci Yüzyıl Avrupa’sında bile yaygın olarak kullanıldı. Tıpkı vakit diliminde, İngiltere’nin kırsal bölümünde bir köy tabibi olan Edward Jenner, çiftliklerde çalışan kimi genç çiftçilerin hiç aşılanmadıkları halde çiçek hastalığına bağışık olduklarını gördü.
Bu gençlerin hepsinde, süt ineklerinden geçen ve çok hafif bir halde atlatılan ‘inek çiçeği virüsü’ tespit edildi. Bu hastalık bedende oluşan ufak sıyrıklar nedeniyle insanlara bulaşıyordu.
Natürel çiçek hastalığı ile kıyaslandığında epey kıymetsiz ve tehlikesizdi. İnek çiçeği ile çiçek ortasındaki yakınlığı keşfeden Jenner, 1796’da bir çiftlik hizmetçisinin yaralarından aldığı virüsü farklı birine bulaştırdı.
Bundan üç ay sonra da, inek çiçeği bulaştırdığı gence çiçek virüsü de verdi. İnek çiçeği aşısı başarılı olmuş ve çiçek hastalığı aşılanmıştı.
Cumhuriyet