Austin Teksas Üniversitesi’nin (UT Austin) haberine nazaran, üniversitede gerçekleştirilen yeni bir araştırma, şahıslar çoklukla elektronik posta ve kısa bildiri üzere yazı temelli bağlantı yollarını tercih etse de telefon konuşmalarının açlığı duyulan bağlı kalma hissini karşılamak için muhtemelen daha başarılı olduğunu gösterdi.
Beşerler ses temelli ortam aracılığıyla kayda kıymet ölçüde daha fazla bağlanmış hissediyor lakin bunun uygunsuzluğuyla ilgili dehşetleri var. Bu da onları yazıya dayalı araçlara gerçek itiyor.
Hakemli bilim mecmuası Journal of Experimental Psychology’de detaylarıyla paylaşılan araştırmadaki deneylerden birinde, araştırmacılar 200 şahıstan eski bir arkadaşla e-posta ya da telefon yoluyla yine irtibata geçmenin neye benzeyeceğiyle ilgili kestirimler yapmasını istedi ve akabinde bunları nitekim yapmaları için iştirakçileri rastgele görevlendirdi.
Iştirakçiler telefonla aramanın daha bağlı hissetmelerini sağlayacağını düşünseler bile yeniden de e-postayı tercih ettiklerini zira aramanın çok uygunsuz kaçacağına inandıklarını söyledi.
Fakat araştırma grubu, telefon konuşmasının bir e-postadan daha iyi olacağı sonucuna ulaştı. Kumar “Sıra gerçek tecrübelere geldiğinde, iştirakçiler telefonun e-posta karşısında eski arkadaşlarıyla kayda paha ölçüde daha güçlü bağ kurduğunu ve daha uygunsuz hissetmediklerini bildirdi” dedi.
Öbür deneyde araştırmacılar yabancılarla canlı bir sohbette yazışarak, imajlı konuşmayla yahut sırf sesle konuşmayla rastgele haldı irtibat kurmakla görevlendirildi.
Iştirakçilerden “Uzun müddettir hayalini kurduğun bir şey var mı? Neden bunu başaramadın?” yahut “Başka birinin önünde ağladığın bir vakti anlatabilir misin?” üzere bir dizi şahsî soruyu sorması istendi.
Katılımcıla deneyde irtibat için kullandıkları ortamın değerli olmadığını ve yazışarak da telefondakiyle birebir seviyede yabancıyla bağ kurma hissedeceklerini iddia etti. Lakin grup, kestirimlerin tersine nitekim etkileşime geçtiklerinde şahısların konuşarak yazışmaya nazaran kayda paha ölçüde daha fazla bağ kurduğu sonucuna ulaştı. Birebir biçimde tekrar birbirlerinin seslerini duymanın daha tuhafohissetirmediğini gözlemlediler.
Araştırmacılara nazaran, sesin kendisi rastgele bir görsel öge bulunmasa bile bağ kurmanın vazgeçilmez bir modülü üzere duruyor. Kumar “Fiziksel aranın korunmasını istiyoruz lakin bu sıhhatimiz için olsa bile hala iyiliğimizi korumak için toplumsal bağlara gereksinimimiz var” tabirlerini kullandı.
Sese dayalı ortamla ilgili öbür bir söylentinin de üzerine giden araştırmacılar, iştirakçilerin eski arkadaşlarıyla yine bağ kurma müddetini ölçtü. Takım, telefon görüşmesinin e-postayı okuma ve yanıtlamayla tıpkı ölçüde vakit aldığını ortaya koydu.
Araştırmacılar, bağların teknolojiyle yürütülmesinin özellikle kıymetli olduğu bu türlü bir vakitte, elde ettikleri sonuçların irtibat ortamlarıyla ilgili genel varsayımları hem açıklığa kavuşturduğunu ve sorguladığını özellikle kıymetli olduğunu düşünüyor.
Kaynak: Independent Türkçe
Cumhuriyet
