Ferzan Özpetek İtalya’da, buradan çıkarak da dünyada, Türkiye’dekinden daha fazla ilgi görüyor galiba. Üstelik, seyircileri, izleyicileri ve okurları tarafından olduğu kadar, sanat etraflarında de samimiyetle seviliyor, takdir ediliyor, hürmetle karşılanıyor.
Çift kültürlü kökleri, bu ülkenin topraklarında sere serpe gelişmiş; 43 yıldan bu yana kucaklaşarak, birbirlerini cömertçe beslemişler…
Bu yıl 17 yaşına basan ve şenliğin en fazla ilgi gören saygın yan kısmı “Giornate degli Autori” (Yaratıcıların Günleri, ya da artık kullanılmadığı dikkati çeken İngilizce ismiyle “Venice Days”) seçkisine koşut olarak verilen İtalyan Yaratıcılar ve Yayıncılar Derneği (SIAE) ömür uzunluğu onur ödülünün yeni sahibi Ferzan Özpetek, çok memnun ve heyecanlı…
‘KABUK BAĞLAYAMIYORUM’
“Giornate degli Autori” aktifliğinin gerisinde duran SIAE tarafından 2016’dan bu yana verilen mükafatın daha evvel onurlandırdığı Paolo Sorrentino ve Marco Bellocchio üzere Ferzan Özpetek de çok boyutlu bir sanatçı. Sinemanın ötesinde, tiyatro ve opera da sahnelemiş; Venedik Bienali’nin ısmarladığı işini herkes alkışlamış; son olarak da, yazdığı kitapla İtalya’da ve Türkiye’de en çok satanlar ortasına girmeyi başarmış…
Bir müddettir harikulâde bir yaratıcılık patlaması yaşadığını, çok çalıştığını ve hoş işlerin güya kolaylıkla, doğal bir kaynaktan fışkırırcasına ortaya çıkıverdiğini anlatıyor. Ve olağan, bu verimli süreç boyunca, yeri geldiğinde, Sezen Aksu’nun müziğiyle bütünleşmeyi de tekrar ihmal etmemiş…
“Bir türlü kabuk bağlayamıyorum. Son yıllarda yakın etrafımdaki acı kayıplar beni çok etkiledi. Dünyanın genel durumu da ortada… Durup dururken ağladığım bile oluyor… Bir orta hoş yemekler yapmaya merak salıyor ve şişmanlıyorum. Akabinde o kiloları atıyorum. Bu ortada durmadan çalışıyor, üretiyorum…
Geçen yıl, tam Madame Butterfly operasını sahneleme çalışmalarını sürdürürken, Venedik Bienali bir teklif getirdi… Evvel, vaktim yok yapamam, diye düşünürken sonuçta çok hoş bir iş çıktı ortaya.
Ayrıyeten bir de roman yazdım son devirde…” diyen Ferzan Özpetek, COVID-19 salgını nedeniyle son sineması “La Dea Fortuna”nın gösterime girişi ertelenince, isminin birden edebiyat gündeminde öne çıkıverdiğini görmüş. İki ay evvel, Can Yayınları tarafından basılan “Bir Nefes Gibi”, Türkiye’de de birinci sıraya yerleşivermiş. İtalya’da 150 bini, Türkiye’de de 80 bini aşmış bile satışlar…
İTALYANCA YAZIYOR…
“Romanı evvel Türkçe mi kaleme aldın, yoksa İtalyanca mı” diye sorunca, “Doğrudan İtalyanca yazdım. Epey yıldan sonra, İtalyanca düşünmek, İtalyanca yazmak daha kolay oluyor alışılmış, doğallaşıyor.
Türkçeye Neval Barlas çevirdi lakin ben de elden geçirdim. His ve niyetlerimin en uygun, en iyi biçimde aktarılmış olması için dikkatle okudum. Tamamlanmakta olan Fransızca çevirisi için bu türlü bir bahtım yok tabii” karşılığını veriyor.
“Giornate degli Autori” kısmının sanat direktörü Giorgio Gosetti, mükafatın kendisine neden verildiğini açıklayan metni okurken, Ferzan Özpetek’in gözleri buğulanıyor. Bir Amerikan imali olacak yeni sinema projesini bir mühlet düşünmüyor…
Cumhuriyet