Masal gibiler; bir varlar, bir yoklar…
Geçen hafta sonu Antalya’da vardılar. Konya karşısında yokları oynadılar.
Sonuç hiç değerli değil.
Siz az da olsa şampiyonluk talihiyle sondan 5. maçınıza çıkıyorsanız 70 dakikada 2 isabetli şut atabilme lüksünüz yok.
Düşünsenize 45’lerde Fernandes, 70’lerde Babel’in vuruşları kaleyi buluyor.
50-55 milyon Avro’luk bir kadrodan kelam ediyoruz.
Haydi ligin sonuncusu Denizlispor bu kadar sonlu şut atsa anlarsınız; bir forvetleri vardır, lakin sizin elinizde sakat, cezalı ve kovulanlara karşın alterntafli bir takımınız varsa oturup düşüneceksiniz.
Ne o Konyaspor 11 kişi ile defans yapmış, ortayı iyi kapamış, kimi vakit 5 stoperle oynamış.
Şayet siz elinizde yıllık 5 milyon Avro ödediğiniz Falcao’nun yanına bir de Mustafa Muhammed’i alıyor. Ümit Ulusal Kadro’nun forveti Halil’i takımınızda barındırıyorsanız, isabetli şut atacaksınız.
Palavradan, ‘mış’ üzere oynamayacaksınız.
Antalya önündeki üzere onurlu baş kaldırışı sürdüreceksiniz.
O denli son dakikaya bırakmayacaksınız golü.
Birinci 45 dakikayı çöpe attılar. Sadece Etebo’dan yaratıcı bir şeyler bekledikleri için. Yok, kumaş bu. Etebo’yu koyun rakibin örneğin Ghezzal üzere kreatif oyuncusunun başına kitlesin, fakat pas falan beklemeyin, ya da koşsun, tempo yapsın. Emre güçsüz, Mustafa Muhammed 3 gün evvel gol atmasına karşın, koronavirüsün etkisindeydi aşikâr ki.
Aslında baktığınızda Galatasaray daima rakip yarı alandaydı, ancak istek ve hırs yoktu rakibin kilidin açacak.
Kalite de alana bir formda yansımayınca devre golsüz bitti.
3 değişiklik Fatih Terim’in de oyundan mutlu olmadığının göstergesiydi.
Kim mutlusu ki!
Taylan, Babel, Emre Akbaba değişikliği orta alana güç değil lakin kalite getirecek, Gedson kendini daha çok gösterecekti. Lakin yeniden gol gelmedi. Son deva olarak Lines, sonra da Falcao’yu sürdü Fatih Terim alana.
Ya atacaklardı, ya bitecekler!
Donk’u da ileri aldılar, artık “ya herro, ya merro” diyorlardı.
Konya’nın kalabalık defansının istikrarını bozacak ataklar gelmişti. Bilhassa Babel boşa çıktı, 1-2 şut denedi, 3.’sünde kaleyi buldu, dönen topu da tıpkı Trabzon maçındaki üzere Emre Akbaba ağlara gönderdi. Galiba Galatasaraylıların ömürlerinden birkaç yılı götüren bir vuruştu, neyse ki ağlara gitti!
İpten alıyordu Emre Galatasaray’ı. Sonlarda Ömer’in bir de direği yalayıp dışarı giden vuruşu var.
Evet artık 360 dakika var bitime!
Başkan Beşiktaş kazanıyor, 6 puanı koruyor.
Lakin bir gerçek var ki, bu gol Galatasaray’ın şampiyonluğuna ya da lig ikinciliğine yetmeyebilir, zira öndekiler kaçıp gitgide, yapacakları bir şey yok!
Cumhuriyet
