Türk Eğitim-Sen Genel Lideri Talip Geylan, “İlçe Ulusal Eğitim Müdürü olma kuralları değiştirildi. Buna nazaran yazılı imtihan kazanmış olmak kaidesi ile iki yıl şube müdürü ya da en az dört yıl okul müdürü olma kuralı getirildi. Fakat bir sendika bunu yargıya taşıdı. Bunlar, imtihan başarısı ile şube müdürü ya da okul müdürü olanların ilçe müdürü olmasını istemiyor.
Neden pekala? Zira 2014 ve sonrası süreçte atanmış olan birçok okul müdürü o kelamda sendikanın talep ve tazyikleri ile atandı. Diyor ki; ‘Benden olanların ilçe ulusal eğitim müdürü olmasının önünü kesemezsiniz.’ Bu tablo rehabilite edilmediği sürece eğitimde tahribatın tedavisi çok uzun vakit alır. Eğitimdeki tahribat jenerasyonlara yansıyor. Eğitimde başka alanlardan kat ve kat ihtimamlı olunması gerekiyor.” dedi.
Türk Eğitim-Sen Genel Lideri Talip Geylan, pandemi sürecinde okulların açılması ve alınacak önlemler hakkında değerli açıklamalar yaptı.
Önlemlerin alınması için de eğitime ek bütçe tahsis edilmesi gerekiyor.
Pandemi sürecinde eğitime ek bütçe tahsis edilmesi gerektiğine dikkat çeken Genel Lider Geylan, “COVID-19 nedeniyle 16 Mart tarihinde zarurî olarak okullarımızı kapattık. Uzaktan eğitimi faaliyete geçirdik. Yeni eğitim öğretim yılına yanlışsız giderken okulların açılması hususu tekrar tartışma konusu oldu. Ama hala hadise sayılarını binin altına indiremedik. Bu durumda okullarımızın açılması konusu değerli bir tartışma konusu olarak gündeme gelmekte.
Hiç elbet bu süreci, Bilim Konseyinin tavsiye ve telkinleri tayin edecektir. Tabi biz pandemi sürecinin eğitim kısmındayız. Temel olan çocuklarımızın sıhhatidir. Her şeyin telafisi olur ancak sıhhatin telafisi olmaz. Bu süreç gösterdi ki; önlemlerin alınması için de eğitime ek yatırım tahsis edilmesi gerekiyor. Hijyen önlemleri, öğretmen atamaları, ek derslikler, teknoloji alt yapısı vb. konularda ek bütçe şart” dedi.
İkili eğitim veren okullarımızın dörtlü eğitime geçmesidir. Bu da daha fazla öğretmene muhtaçlık var demektir.
Öğretmen atamalarının pandemi sürecinde daha fazla değer arz ettiğini lisana getiren Geylan şunları kaydetti:
“Pandemi sürecinde okullarımızın ikili eğitime geçileceği tabir ediliyor lakin aslında ikili eğitimi veren birçok okul bulunmaktadır. Münasebetiyle bu, ikili eğitim veren okullarımızın dörtlü eğitime geçmesi manasına gelmektedir. Bu da daha fazla öğretmene muhtaçlık olduğunu göstermektedir. Aslında hali hazırda öğretmene gereksinim var iken, bu gereksinim ikiye katlanmıştır. Bilindiği üzere Türk Eğitim-Sen olarak her yıl fiyatlı öğretmen araştırması yapıyoruz.
Geçtiğimiz yıl 81 vilayet valiliğinden fiyatlı öğretmen sayılarına ait bilgi istedik. Bu sefer 81 ilin tamamından sayılar elimize ulaştı. Sendikamızın araştırmasına nazaran; 81 vilayetten gelen datalar doğrultusunda ülkemizdeki fiyatlı öğretmen sayısı 80 bin 583’tür. Öte yandan norm takım açığı ise 144 bindir. Yeni eğitim-öğretim yılının sağlıklı yürütülebilmesi için öğretmen açığının giderilmesi çok kıymetlidir. Derslik ve öğretmen sayısı yetersiz olursa, eğitim sürecinin sağlıklı bir formda yürütülmesi mümkün olmayacaktır. Bakınız MEB, 2019 yılında 41 bin 379 öğretmen ataması yaptı. 2020 yılında ise 18 Mart tarihinde 20 bin öğretmen ataması gerçekleştirildi. Bu öğretmenlerimiz pandemi nedeniyle 22 Haziran tarihinde misyona başlatıldı.
Yeni eğitim-öğretim periyodunda de 20 bin öğretmenimiz daha vazifeye başlayacak. Böylelikle 2020-2021 Eğitim-Öğretim Yılında 40 bin atanmış öğretmenimiz daha okullardaki yerini alacak. Lakin norm takım açığı ve fiyatlı öğretmen sayısı göz önüne alındığında her yıl yapılan 40 bin atama ile sorunun çözülmediği ortadadır.” diye konuştu.
Yalnızca eğitime bütçe istemiyoruz, dolaylı olarak toplum sıhhatine da bütçe istiyoruz.
Hükümetin eğitime bütçe ayırmasının dolaylı olarak toplumun sağlına bütçe ayırması demek olduğunu kaydeden Genel Lider Geylan, “Hatırlanacağı üzere geçen yıl LGS’de adrese dayalı tercihlerde çok önemli yığılmalar oldu. Anadolu liselerine çok fazla yığılma olurken; meslek liselerinde bu sayı Anadolu liselerinin çok altında kaldı. Bu sene 4+4+4 sisteminin semeresi olarak 500 binin üzerinde ek öğrencimiz 9. sınıfa başlayacaktır. Bunun için derslik üretilmesi gerekir. Pekala bunun için ne lazım? Bütçe lazım.
Bilindiği üzere, geçen yıl Ulusal Eğitim Bakanlığı bütçesinden yüzde 20 kesintiye gitti. Geride bırakılan eğitim-öğretim yılında Ulusal Eğitim Bakanlığı bırakın yeni yatırımlar yapmayı lakin yüzde 70’i tamamlanmış projelere kaynak aktarabilmek durumunda kaldı. Hükümet bu mevzulara yoğunlaşmalıdır. Aslında bu husus yalnızca eğitime yatırım değildir. Toplumumuzda neredeyse 18 milyon öğrenci ve 1 milyonu aşkın çalışanın olduğu eğitim topluluğu ile alakalı olmayan aile yoktur. Bu nedenle eğitime ayrılacak bütçe tıpkı vakitte dolaylı olarak toplum sıhhatine yatırımdır. Biz okullarda çocuklarımızın sıhhatini riske etmeyecek önlemler alacağız ki birebir vakitte toplum sıhhatine katkı sunmuş olalım. Yani yalnızca eğitime bütçe istemiyoruz, toplum sıhhatine da bütçe istiyoruz.” diye konuştu.
Bölgesinde eğitim kapasitesinin yani yüzde 50’sinin altında eğitim hizmeti veren okul cinsleri birleştirilsin; açığa çıkan derslik potansiyeli o eğitim bölgesinde hangi okul tipinde derslik gereksinimi var ise ona dönüştürülsün.
Ulusal Eğitim Bakanlığı’na pansuman önlemler sunan Genel Lider Geylan atıl kapasitenin verimli kullanılmasının değerine dikkat çekti. Geylan. “Bu yıl LGS’ye giren öğrenci sayısı da arttı. Pandemi, imtihana aksine motive edici bir süreç oldu. Bilindiği üzere bu yıl ortaokuldan mezun olan ve imtihana giren öğrenci oranında kayda paha bir artış var. LGS imtihanında asıl sorun yerleştirmelerde yaşanacaktır. 4+4+4 sisteminden ötürü 800 bin ek öğrenci lise kapısına geldi.
Ulusal Eğitim Bakanlığı önlemlerin alınıp kontenjanların belirlendiğini söz etse de ben o artışın imtihana giren öğrenci sayısına orantılı bir artış olduğunu düşünmüyorum. Biz geçen sene Ulusal Eğitim Bakanlığı’na şöyle bir teklif getirdik: Kâfi tercih olmadığından ötürü meslek liselerimizde değerli sayıdaki okulumuzda kapasitenin altında hizmet veriyor. Bakanlığın süratli bir halde derslik üretme şansı yok. O halde hangi çeşitte gereksinim var ise o kadar derslik üretilmektir. A
ncak bunun bir anda çözülme bahtı yok. O vakit ne yapılmalı? Atıl olan kapasite verimli kullanılmalı. Bir eğitim bölgesinde kapasitesinin yani yüzde 50’nin altında eğitim hizmeti veren okul çeşitleri birleştirilsin; açığa çıkan derslik potansiyeli o eğitim bölgesinde hangi okul tipinde derslik gereksinimi var ise ona dönüştürülsün. Ya da fiziki imkanları müsait olan, kapasitesinin altında öğrencisi bulunan ve boş dersliği olan okullarımıza, o eğitim bölgesinde gereksinim olan okul tipine ilişkin derslikler açalım. Bunun dışında daha süratli ve pratik tahlili yoktur. Ulusal Eğitim Bakanlığı’na bir defa daha sesleniyorum; pansuman tahlil budur. Böylece devletimizin kaynaklarını verimli bir formda kullanmış olacağız.” formunda konuştu.
Okul öncesi mecburî eğitim kapsamına alınmalıdır.
Geylan okul öncesinin mecburî eğitim kapsamına alınmasını da isteyerek, “Okul öncesi eğitimde asıl sorun 4+4+4 sistemi ile birlikte gelmektedir. Hatırlanacağı üzere 4+4+4 sistemi Ömer Dinçer vaktinde geldi. Onun öncesinde hükümetin programında okul öncesinin zarurî eğitim kapsamına alınması kelam konusu idi. Hatta o devirde bu bahiste aşikâr bir muvaffakiyet elde edilmiş idi. 4+4+4 sistemi gündeme geldiğinde okul öncesi bu sistemden çıkartıldı. Biz sendika olarak o tarihte şunu önermiştik: Öğretmenlerimizin 5 yıllık ilkokul deneyimi var.
Öte yandan öğretmenlerimiz buna nazaran yetişmiş, müfredat ve kurumlarımız buna nazaran şekillenmiş, bu nedenle eğitimin 1+5+3+4 olması teklifini getirdik. Yani ilkokul 5 yıl olarak kalsın, okul öncesini zarurî eğitim kapsamına alalım, ortaokul 3 yıl, lise ise 4 yıl olsun dedik. Maalesef hükümet kendi gayeleri ile çelişecek formda o devir 4+4+4 sitemini sunarak, okul öncesini mecburî eğitim kapsamından çıkardı. Gelinen noktada 4 yıl olan ilkokul eğitimi bugünlerde tartışılıyor. Hükümetin de yanlışı gördüğünü, lakin siyasetimizi çiğnemeyelim anlayışı ile direndiğini düşünüyorum. Ulusal Eğitim Bakanlığı dahil olmak üzere eğitim fakültesi hocalarımız, eğitime baş yoran ne kadar paydaş var ise, emin olun ki 5 yıllık ilkokul eğitiminin pedagojik açıdan hakikat olduğunu tabir ediyorlar. Okul öncesi mecburî eğitim kapsamına alınmalıdır. Zira bir kısım ailelerimiz okul öncesine çocuklarını gönderiyor, bir kısım velimiz ise göndermiyor. Okul öncesi eğitim alan çocuk ile okul öncesi eğitim almayan çocuğun ilkokul birinci sınıfta hazır bulunuşluk seviyesi tıpkı değil. Bu aslında çocuklarımıza da haksızlıktır. Hasebiyle okul öncesi mecburî eğitim kapsamına alınmalıdır.” diye konuştu.
SİZ MÜKAFATLARI NEYE NAZARAN DAĞITIYORSUNUZ?
Bildiriler mecmuasında yayınlananlara nazaran 2019 yılına ilişkin verilen mükafatların sendikal dağılımlarını araştırdıkları kaydeden Genel Lider Geylan, “2019 yılına ilişkin Bildiriler Mecmuası yayınlandığında mükafatların daha çok yöneticilere gittiği görülüyor. Lakin bunu yanı sıra kıymetli olan bir başka konu da o mükafatları alanların sendikal dağılımıdır. Biz asıl ödül alan yöneticilerin sendikal dağılımlarını araştırıyoruz. O mükafatlar dağıtılırken hangi performanslar ele alınmış, yoksa mensubiyetlere mi dikkat edilmiş? Asıl onun araştırmasını yapıyoruz.” dedi.
Eğitimde öteki alanlardan kat ve kat ihtimamlı olunması gerekiyor.
Liyakat ve ehliyete değer verilmediğinde eğitimdeki tahribatın uzun süreceğini kaydeden Geylan şunları söyledi: “Hatırlanacağı üzere 2014 yılında MEB Teşkilat Kanunu değiştirildi ve vilayetlerde kıymetlendirme komitesi oluşturuldu. Yazılı imtihanı kazanan binlerce okul müdürü bu komitelerin gayri ahlaki değerlendirmeleri ile vazifeden el çektirildi. Yerlerine ise tekrar mülakat hüneri ile ehliyetten ve liyakatten mahrum bir kısım yandaş getirildi. 2014 yılından sonra mülakat hüneri ile kul hakkı yiyerek iş başına gelen bir kadro okul yöneticilerinin imtihana girmeden ek bir kıymetlendirme formu ile bir dört yıl daha misyon mühletinin uzatılması sağlandı. Okullarımızın yalnızca yandaş olma sıfatıyla eğitim kurumlarının yöneticilik durumlarını işgal edenlerden kurtarılmasının tek yolu, liyakat ve ehliyetle iş başına gelenlere emanet edilmesidir.
Bakınız; bir okulda okul müdürü ehil ve donanımlı ise öğretmenler de onun kelamına prestij eder, verimli çalışır. Hasebiyle eğitimde muvaffakiyet elde edilir. Fakat bir okulda okul müdürü uzman, donanımlı değil ise, birtakım mensubiyetler üzerinden yönetimci ise öğretmenleri ve çalışanı motive edemez. Sayın bakan konuşmalarında; ‘Ehil olduğu için Kabe’nin anahtarını gayrimüslime veren medeniyetin mirasçıları olarak kenar mahalledeki okulumuza okul müdürü atayamıyoruz.’ dedi. Bu ibretlik bir durum tespitidir. Artık bu tespitin gereğini yapmak gerekir. Ulusal Eğitim Bakanı Sayın Ziya Selçuk, Yönetici Atama Yönetmeliği’nde yapmış olduğu birkaç değişiklik ile yazılı imtihan ile yönetimci atamanın önünü açmıştır. Lakin sayın Bakanın MEB’in tüm kademelerinde liyakati temel alan adaletli bir sistemi odunsuz halde hayata geçirmesi lazımdır.
İki hafta evvel yayınlanan Vazifede Yükselme Yönetmeliği’nde değişik yapıldı. İlçe Ulusal Eğitim Müdürü olma koşulları değiştirildi. Buna nazaran yazılı imtihan kazanmış olmak koşulu ile iki yıl şube müdürü ya da en az dört yıl okul müdürü olma koşulu getirildi. Lakin bir sendika bunu yargıya taşıdı. Bunlar, imtihan başarısı ile şube müdürü ya da okul müdürü olanların ilçe müdürü olmasını istemiyor. Neden pekala? Zira 2014 ve sonrası süreçte atanmış olan birçok okul müdürü o kelamda sendikanın talep ve tazyikleri ile atandı. Diyor ki; ‘Benden olanların ilçe ulusal eğitim müdürü olmasının önünü kesemezsiniz.’ Bu tablo rehabilite edilmediği sürece eğitimde tahribatın tedavisi çok uzun vakit alır. Eğitimdeki tahribat jenerasyonlara yansıyor. Eğitimde başka alanlardan kat ve kat ihtimamlı olunması gerekiyor.” halinde konuştu.
Cumhuriyet
